Είναι φορές που οι λέξεις αδυνατούν να εκφράσουν το εσωτερικό

Κι όχι απλά μερικές φορές… τις πιο πολλές φορές έτσι γίνεται.

Γιατί υπάρχει αυτή η Μαγεία - κι είναι στ’ αλήθεια μαγικό -

να έχεις αυτήν τη ζωή, να έχεις αυτήν την ύπαρξη.

Και σε αυτήν την ύπαρξη έχεις μια ευκαιρία -

ένα παράθυρο, μια πόρτα, μια πιθανότητα – να βρεις αυτήν την πόρτα…

Κι ύστερα, κάποιον που μπορεί να ξεκλειδώσει την πόρτα και να δώσει τη δυνατότητα στα όνειρα, στα αισθήματα, στην αναμονή μιας ολόκληρης ζωής, να γίνουν πραγματικότητα.

Κάτι που μπορώ να καταλάβω, κάτι που μπορώ να νιώσω, κάτι με το οποίο μπορώ να εκπληρώσω το σκοπό της ζωής μου.

Κι όχι μόνο μια αφηρημένη έννοια, όχι μόνο μια ιδέα, αλλά κάτι πραγματικό, κάτι απλό.

Κι εμείς, καλούμαστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τι είναι αυτή η ευκαιρία, να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό. Και να την προσεγγίζουμε με σεβασμό - αβίαστα, με την επιθυμία να είμαστε ελεύθεροι.

Ίσως είναι εύκολο σ’ αυτήν τη ζωή να επιτρέπεις στον εαυτό σου να βασανίζεται.

Κι όχι μόνο είναι εύκολο ν’ αφήνεις τον εαυτό σου να βασανίζεται και να τυραννιέται, αλλά το συνηθίζεις κιόλας.

Κι όχι μόνο είναι εύκολο να το συνηθίσεις, αλλά μέχρι που αρχίζεις να το δέχεσαι ως αυτονόητο γεγονός και δεδομένο στη ζωή.

Στις αναποδιές, είναι τόσοι πολλοί αυτοί που λένε: “έτσι είναι η ζωή”.

 

 

Κι εγώ πάντα νιώθω την ανάγκη να πω στους ανθρώπους πως δεν είναι αλήθεια, πως δεν είναι έτσι η ζωή.

Είναι ένα δώρο,( για) ένα όνειρο που βγήκε αληθινό.

Που έγινε πραγματικότητα.

Πότε αρχίζουμε να εκτιμούμε την ίδια την εκτίμηση;

Όταν φτάσουμε ν' αναγνωρίσουμε αυτή τη δύναμη - και χρειάζεται μερικές φορές να επιβραδύνεις το ρυθμό σου για να συνειδητοποιήσεις το νόημά της.

Έχεις κάποια δύναμη - όχι μία και μοναδική, αλλά κάποια δύναμη και μπορείς να εκτιμήσεις όλα εκείνα τα πανέμορφα πράγματα που μας έχουν δοθεί.

 

 

Η σοφία μας, λυπάμαι που το λέω - δεν έγκειται στο ν’ απομνημονεύσουμε την Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα αλλά η σοφία μας είναι να μάθουμε για την απλότητα σ’ αυτήν τη ζωή. Αυτή η Γνώση, αυτό το βασίλειο της Γνώσης, αυτός ο κόσμος της Γνώσης κι ο δάσκαλος, αυτός είναι ο κόσμος που θα βρίσκεται μαζί σου μέχρι την τελευταία σου αναπνοή. Σκέψου το.

 

Τίποτε άλλο, τίποτε απ‘ όσα ξέρεις, δεν πρόκειται να σου κάνει καλό. Κι όσα ξέρεις για την απλότητα, την ομορφιά, τη γαλήνη, την εμπιστοσύνη, όχι μόνο θα σε βοηθούν κάθε μέραστη ζωή σου, κάθε στιγμή στη ζωή σου - αλλά ακόμη και στην ύστατη στιγμή αυτής της ζωής.

Γιατί είναι αληθινό. Είναι κάτι πραγματικό, αυτό ακριβώς είναι η πραγματικότητα. Όχι η ιδεατή πραγματικότητα που αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, αυτό δεν είναι πραγματικότητα. Αυτό δεν είναι η αλήθεια. Αυτή τη στιγμή, για να την αναγνωρίσω, αυτό που μπορώ να κάνω είναι – να γεμίσω, να γεμίσω τον εαυτό μου με αυτήν την τελειότητα.

Κι αυτό ακριβώς είναι η επίτευξη του σκοπού μιας ολόκληρης ζωής.